tg-me.com/modjtabanajafifrance/2227
Last Update:
جنگ مردم با مردم یا مقاومت مدنی در برابر سیستم زور؟
مجتبی نجفی
این جنگ مردم با مردم نیست، این صورت بندی، غلط ترین صورت بندی ممکن است. این تصویر، تصویر مقاومت مدنی شهروندی در برابر سیستم زور است و این روحانی نماینده سیستم زور است و خانم قمی نماینده یک اکثریت گسترده تحت تحقیر است. جمهوری اسلامی از بخشی از مردم با قدرت رانت و اعطای امکانات و فراهم کردن فضای تبعیض، شهروندزدایی کرده، به عبارتی که این بخش کوچک از مردم نه شهروند صاحب رای و نقد و نظر که چرخ دنده های دیکتاتوری شده اند. برای همین این بخش از مردم امتیاز و رانت می‌گیرند و در سرکوب مشارکت میکنند.
دستگاه سرکوب که فقط در قاضی و بازجو و گارد ضدشورش و سرباز و اوباش لباس شخصی خلاصه نمی شود، سرکوب یک دستگاه عظیم است که با قشر حامی جمهوری اسلامی به اتوبوس و درمانگاه و دانشگاه و خیابان و مترو می‌رسد و همین آخوند، همان خانم چادری که جلوی مترو تذکر میدهد، همه در امتداد دستگاه سرکوب اند. دور بریزید ایران دو جامعه ای و نظریات جنگ مردم با مردم را، ما یک جامعه تحت سرکوب و یک اقلیت حاکم مسلح به پول نفت و اسلحه و رسانه داریم. جامعه ما در جنگ داخلی نیست، در قلب مقاومت مدنی در برابر قرون وسطایی ترین حکومت تاریخ معاصرمان است،حکومتی که ایدیولوژی را از جان آدمی عزیزتر میداند و بر خون و تحقیر نظام مند بنا شده.
در انتخاب واژگان دقت بسیار باید کرد، چرا که نامگذاری ها هستند که راه تفسیر رخدادها را باز میکنند. وقتی از جنگ داخلی حرف میزنید، در میانه ایستاده اید و دعوای دو مقصر را نظاره گرید و خود را عقل کل می پندارید در حالی که واژگان جنبش و مقاومت مدنی یک مبارزه مستمر فرهنگی اجتماعی سیاسی با نظامی از روابط است که از بیت رهبری تا همین خیابان ها و درمانگاه ها و متروها جریان دارد. مردم ما در جنگ نیستند، در حال مقاومتند در برابر نهاد دولت خودسر که میخواهد عرصه خصوصی و عمومی شان را یکجا ببلعد. یک شکل مقاومت مدنی ایستادن به سبک همین خانم قمی است، محکم ، صریح و شجاع، ایستادنی از جنس شهروندی که آزادی را هم هدف میداند هم مسیر. شکلهای این مقاومت متعدد هستند.
پس اگر در این مقاومت، مشارکتی ندارید، به حاملان و کنش‌گران این جنبش احترام بگذارید و تلاش آنها را جنگ داخلی لقب ندهید. قدرت این مقاومت بر یک خشم شهروندی است. خشم اینجا نه واکنش که عقلانی ترین کنش در برابر تحقیر نظام مند است. خشمگین بودن با عصبی بودن تفاوت دارد. در دل خشم یک رویکرد ایجابی است، یک عقلانیت در برابر وضعیت مداوم تحقیر. اگر در برابر این تحقیر سیستماتیک کسی خشمگین نشود مشکل اساسی دارد یعنی ناتوان از ارتباط با محیط اطراف است.
https://www.tg-me.com/us/mojtaba najafi مجتبی نجفی /com.modjtabanajafifrance/2226
BY mojtaba najafi(مجتبی نجفی)
Share with your friend now:
tg-me.com/modjtabanajafifrance/2227